wijken

{{wijken}}{{/term}}

1 [uit de weg gaan] céder 〈ook figuurlijk〉

2 [vluchten, verdwijnen] fuir

3 [niet horizontaal, verticaal lopen] être fuyant

♦voorbeelden:

1   de vijand moest wijken • l'ennemi dut céder

     voor iemand wijken • 〈plaats maken〉 céder la place à qn.; 〈onderdoen〉 s'incliner devant qn.

     van geen wijken weten • ne pas vouloir céder

2   het gevaar is geweken • le danger est écarté

3   de muren wijken • les murs ne sont plus d'aplomb

Deens-Russisch woordenboek. 2015.